Нуқра Раҳматова, сарояндаи маъруфи тоҷик, 2 январи соли 1942 дар деҳаи Бартанги ноҳияи Рӯшон ба дунё омадааст. Вай сопранои лирикӣ ва Артисти Халқии ҶШС Тоҷикистон (1977) мебошад.

Нуқра Раҳматова, ки фаъолияти худро бо хоб ва дӯст доштани санъат шурӯъ кард, аввал ҳамчун аъзои дастаи ҳаваскорон дар мактаби миёна ба санъат шурӯъ намуд. Вай соли 1958 солисткаи Ансамбли тарона ва рақси Помири Филармонияи давлатии Тоҷикистон шуда, дар сатҳи баланди санъатии Тоҷикистон ба назар расид.

Дар солҳои 1963—67, Нуқра Раҳматова донишҷӯи шӯъбаи вокалии Омӯзишгоҳи мусиқии шаҳри Душанбе буд. Пас аз таҳсил, ӯ аз соли 1967 солисткаи Ансамбли мақомхонон гардид ва дар як қатор консертҳо ва барномаҳо ширкат дошт. Репертуари ӯ, ки сурудҳои халқии СССР ва шеъри шарқӣ, аз ҷумла сурудҳои тоҷикӣ, ӯзбекӣ, русӣ, арабӣ ва эронӣ, барои тамошобинон шодиву хурсандӣ овард, ӯро як санъатпешаи машҳур сохт.

Раҳматова дар ҳайати ҳунарпешагони Филармонияи давлатии Тоҷикистон дар шаҳрҳои Иттифоқи Советӣ, Афғонистон, Муғулистон, Сурия ва Ироқ бо барномаҳои консертӣ баромад намуда, ба мухлисони худ санъати мусиқии тоҷикро муаррифӣ кард. Маҳорати амиқ ва овози хос дар иҷрои сурудҳои лирикӣ ҳамаро мафтун мекард. Вай дар филми «Коваи оҳангар» (1960) нақши духтари кӯҳсорро бар ӯҳда гирифта, номи худро ба ёдгор гузошт.

Нуқра Раҳматова ба сифати иштирокчии Фестивали 6-уми уму-миҷаҳонии ҷавонон ва студентон дар Москва (1957) ва Даҳаи адабиёт ва санъати тоҷик дар Қирғизистон (1976) ҳамчун шахсияти фарҳангии Тоҷикистон намояндагӣ кард.

Имрӯз, моро ифтихор аст, ки дар Тоҷикистон ва берун аз он номи Нуқра Раҳматова ҳамчун як сарояндаи бузурги тоҷик ва намояндаи санъати маъруфи миллӣ ҳифз мешавад.