Ҳангоми шодии домоду арӯс – ашки модар, ғаму таҳқир
Дар ноҳияи Мир Саид Алии Ҳамадонӣ наворе паҳн шудааст, ки дар он дида мешавад — ҳангоми даромадани домоду арӯс ба хонаи домод, гуруҳи афроди либосҳои низомидошта ҷавонро ба зӯр бурда мебаранд. Шоҳидон мегӯянд, ки ин амал “облава” буд — гирифтани маҷбурии ҷавонон барои хидмати ҳарбӣ.
Ба гуфтаи сокинон, модари домод аз шок сактаи дил кардааст ва ҳолаташ вазнин будааст. Хонавода то ҳол шарҳ надодааст, вале навор дар ҷомеа мавҷи сахти норозигӣ барангехт.
Мақомот солҳои тӯлонӣ мавҷудияти чунин амалиётҳоро рад мекунанд. Аммо наворҳо ва шаҳодатҳои мардум ҳар дафъа боз ҳамон воқеиятро нишон медиҳанд: ҷавонро аз хона, аз роҳ, аз бозор ва ҳатто аз рӯзи тӯяш мебаранд.
Ҷомеа чӣ мегӯяд: “Ин на хизмати Ватан — ин таҳқири Ватан аст”
Ин ҳодиса ба баҳси густурда дар шабакаҳои иҷтимоӣ сабаб шуд. Бисёр коментаторон ин амалро шармандагӣ ва беқонуният омӯз карданд:
“Аз кучаи одам гузащтагӣ не, ин облава. Шармандагӣ! Ба ҷои ҳимоя, мардумро аз тӯй мебаранд.”
“Рӯзи хурсандии фарзандро ба риққат табдил доданд. Худо ҷавобгар кунад.”
“Мегӯянд хизмати Ватан, лекин барои камбағалон. Писарони мансабдор кай рафтаанд?”
“Дар СССР хизмат мекарданд, ифтихор буд. Ҳозир мардум аз артиш метарсад — чаро? Аз зӯроварӣ, таҳқир ва бемаърифатию беқонунӣ.”
“Наход рӯзи тӯй? Қонун нест? Ин бераҳмӣ аст.”
“Хайфи номи давлат, вақте зарари мардумро намебинанд.”
Ин навиштаҳо баёнгари эҳсоси хашм, ноумедӣ ва тарси мардум аз низоми кунунӣ аст.
Касе зидди хизмати Ватан нест — мардум зидди зӯроварӣ ҳастанд
Мардуми Тоҷикистон мефаҳманд, ки хидмати ҳарбӣ вазифаи давлатӣ аст. Аммо суоли асосӣ ин аст:
Оё ҷавонеро, ки аз дари тӯяш мебаранд, метавон “ҳимоятгари Ватан” номид?
Ҳизмат — ифтихор аст. Вале вақте:
- ҷавононро бо зӯр мебаранд,
- волидон таҳдид ва фишор мебинанд,
- симҳои барқи оилаҳоро мебуранд,
- падар ё аъзои хонаводаро боздошт мекунанд,
ин дигар хизмат ба Ватан нест — хидмат ба тарс аст.
Суоли асосӣ ба ҳукумат ва Вазорати мудофиа
Чаро пинҳонкорӣ? Чаро хомӯшӣ?
Агар ин амал қонунӣ аст — чаро онро пинҳонӣ мекунанд ва чаро мардум онро ҳамчун “облава” медонанд?
Агар ин амал ғайриқонунӣ аст — чаро масъулин ҷавоб намедиҳанд?
То кай мушкил бо тарсу фишор ҳал мешавад?
Куҷост Вазорати адлия?
Куҷост Прокуратура?
Куҷост масъулияти давлат нисбат ба шаҳрванд?
Хашми мардум — оинаи ҳақиқати ҷомеа
Ҳукумати Тоҷикистон бояд як бор бо ҷуръат гӯш кунад:
ин норозигии мардум “дастури беруна” не, “пропаганда” не — дард ва додҳои шаҳрвандони худи кишвар аст.
Давлате, ки мардумашро маҷбур мекунад аз хидмат гурезанд, бояд аввал дар низоми худ ислоҳ кунад, на ҷавононро бо зӯр бибарад.
Ин навор — танҳо як лаҳза аст.
Аммо нишон медиҳад, ки:
- қонун амал намекунад,
- мардум аз давлат наметарсад — балки нобоварӣ дорад,
- вафодорӣ бо зӯр сохта намешавад.
Хизмат — бояд шараф бошад, на ҷазо.
Артиш — бояд муҳофиз бошад, на тарс.
TajNews ин қазияро пайгирӣ мекунад. Мо аз мақомоти расмӣ ҷавоб мепурсем — мардум ҳақ дорад бидонад.
Шоҳиди ҳодисаи муҳим шудед?
Иттилоъ, акс ё видео фиристед — маводҳо махфона баррасӣ мешаванд.
