Раёсати ВКД дар шаҳри Душанбе аз ҷамъбасти озмуни «Беҳтарин ролик дар васфи Пешвои миллат» хабар дод, ки ба гуфтаи масъулон, дар тӯли ҳамагӣ 12 рӯз 95 навори тарғиботӣ дар ситоиши Эмомалӣ Раҳмон пешниҳод шудааст. Мақомот изҳор карданд, ки ҳамаи ин роликҳо «талошҳои созанда ва хидматҳои арзандаи Пешвои миллат»-ро инъикос мекунанд ва ғолибон дар остонаи Рӯзи парчам қадрдонӣ хоҳанд шуд.
Аммо ин хабар барои бисёре аз шаҳрвандон як саволи оддӣ ва ҳамзамон ҷиддӣ ба миён меорад:
То куҷо баргузории чунин озмунҳо ба ҷомеа, давлатдорӣ ва фарҳанги сиёсӣ фоида меорад?
Табдил додани тарғиб ба вазифаи шаҳрвандӣ
Солҳои охир дар кишвар озмунҳои гуногуни «васфӣ» — аз беҳтарин шеър то беҳтарин сурат ва беҳтарин ролик дар ситоиши Пешво — ба як анъана табдил ёфтаанд. Аммо ба ҷои ташаккули муҳити озоди фикрӣ ва ташвиқи эҷодиёт, ин гуна чорабиниҳо бештар ба машқи маҷбурии ситоиш монанданд, ки шаҳрвандро дар ҷои интихоб аз ҳақиқати рўбарўй дур мекунанд.
Ҷомеаҳое, ки арзишҳои демократиро эҳтиром мекунанд, бештар озмунҳои:
- беҳтарин маҳсулоти ҷамъиятӣ,
- беҳтарин лоиҳаи иҷтимоӣ,
- беҳтарин ташаббуси зиддифасодӣ,
- беҳтарин кори ихтиёрӣ барои мардум
баргузор мекунанд — на озмунҳои ситоиши шахс.
Саволи калон: чаро 95 ролик дар бораи Пешво, вале ҳатто 1 ролик дар бораи мардум нест?
Дар як ҷомеаи воқеан солим бояд пеш аз ҳама:
- заҳмати шаҳрванд,
- кори омӯзгор,
- кори табиб,
- кори муҳоҷир,
- талоши ихтиёриён,
- қаҳрамониҳои наҷотдиҳандагон
қадрдонӣ шавад.
Аммо дар ин озмунҳо на талоши мардум дида мешавад, на мушкили мардум, балки танҳо идомаи култсозии шахсият.
Оё воқеан танҳо аз Пешво рушди кишвар вобаста аст?
Дар хабар омадааст, ки ҳамаи 95 ролик фаъолияти созандаи Пешворо дар «ваҳдати миллӣ, амният, субот ва рушди устувор» нишон медиҳанд.
Аммо ҷомеаи воқеӣ аз як нафар иборат нест.
- Амниятро садҳо сарбоз таъмин мекунанд.
- Таҳсилотро ҳазорҳо омӯзгор ташкил медиҳанд.
- Иқтисодро миллионҳо муҳоҷир нигоҳ медоранд.
- Саломатиро ҳазорҳо табиб ҳифз мекунанд.
Чаро дар бораи онҳо озмун нест?
Озмунҳое, ки тарбияи фурӯтаниро нест мекунанд
Шахспарастӣ ҷомеаро ба роҳи хатарнок мебарад:
- мардум аз тарси таъқиб хомӯш мемонад,
- дар ҷомеа андешаҳои гуногун нобуд мешаванд,
- танқид — ки асоси пешрафт аст — аз байн меравад,
- раҳбар ё мақомдор аз ҳақиқат дур мемонад.
Ҳар кишваре, ки ба ситоиши як шахс такя кардааст, ба ин бунбастҳо дучор шудааст.
Ба ҷойи қасидахонӣ ба Пешво — гӯш кардан ба мардум
Ҳамчун як ватандӯст ва рӯзноманигор, мо чунин пешниҳод мекунем:
1. Озмунҳои миллӣ барои ҳаллу фасли мушкилоти иҷтимоӣ созмон дода шаванд
- «Беҳтарин лоиҳа барои поён додан ба фасод»
- «Беҳтарин ташаббус барои дастгирии кӯдакони бепарастор»
- «Беҳтарин тарҳи ҳифзи табиати Тоҷикистон»
2. Беҳтарин филм дар бораи ҳуқуқи инсон — на дар бораи шахси алоҳида
Филмҳое, ки аз зиндагии воқеии мардум қисса мекунанд, арзишмандтаранд.
3. Беҳтарин маводи журналистӣ дар бораи наҷотдиҳӣ, ҳалолкорӣ ва корнамоиҳои шаҳрвандон
Ин чизҳо ҷомеаро муттаҳид мекунанд, на тарғиби маҷбурӣ.
4. Бехатарии журналистон таъмин карда шавад
Вақте ки журналист барои суладавонӣ, саволи ҷиддӣ ё танқид таъқиб мешавад, дигар чӣ гуна «рушди устувор» метавонад бошад?
Озмуни «Беҳтарин ролик дар васфи Пешвои миллат» на танҳо нишон медиҳад, ки чӣ гуна тарғибот дар кишвар афзоиш меёбад, балки ҳамзамон исбот мекунад, ки фарҳанги сиёсӣ ба яксамтия ва шахспарастӣ такя мекунад.
Дар ҳоле ки ҷомеаи солим ба қадрдонии мардум, эҳтироми озодии сухан, танқид ва афкори гуногун ниёз дорад.
Танқид душманӣ нест.
Ин бақои миллат ва кафолати пешрафти ҳақиқист.
Шоҳиди ҳодисаи муҳим шудед?
Иттилоъ, акс ё видео фиристед — маводҳо махфона баррасӣ мешаванд.
