Додгоҳи Тоҷикистон баҳсҳои тӯлонии худро дар парвандаи рӯзноманигор Рухшона Ҳакимова идома дода, айбдоркунандаи давлатӣ барои ӯ 17 сол маҳрумият аз озодиро талаб кард. Ин хабари нороҳаткунанда вокунишҳои зиёдро миёни шаҳрвандон ва истифодабарандагони шабакаҳои иҷтимоӣ ба бор овард. Бисёре аз онҳо ин амалро намунае аз беадолатӣ ва саркӯби озодиҳои шаҳрвандӣ донистанд.
Вокунишҳои мардум дар шабакаҳои иҷтимоӣ
Дар зери хабарҳои марбут ба ин парванда, садҳо нафар фикру мулоҳизаҳои худро баён кардаанд. Аксари онҳо аз вазъи пешомада изҳори нигаронӣ намуда, дар суханонашон беадолатӣ, фасод ва фишор болои озодандешонро маҳкум карданд.
“Рухшона бегуноҳ аст!”
Мавҷуда Соҳибназарова чунин менависад: “Рухшона журналист аст ва дар доираи рисолати касбии хеш бо талаби корфармо назарсанҷӣ гузарондааст. Барои ин набояд зиндон кард. 17 соли ба Рухшона талабкардаи айбдоркунандаи давлатиро ба сари худаш занед ва баред дар як кунҷи зиндон ҷояш кунед. Рухшона бегуноҳ аст!”
Дар посух ба ӯ, Мубин Сотимӣ афзудааст: “Ин режим аз як хоҳараки журналист тарсид. Ин аст руи ин номардҳои замон.”
“Системаи адолат вуҷуд надорад”
Рухшона Мирзоева зикр кардааст: “У нас нет системы правосудия. Зато каждый день слышим: Шукронаи Ватану ободу озод кунем.”
Дигаре, бо номи Саёҳат Абдукаримова, пурсиш мекунад: “Адолат дар чӣ аст?” ва дар посух мегирад: “Адолат дар он аст, ки ҳар шахс ҳуқуқ ва озодиҳои худро бидуни тарс аз зулм ва беадолатӣ дарк кунад.”
Зан ва модари ҷавон: Чаро чунин ҷазо?
Ганчина Ганчова мепурсад: “Ба як модари ҷавон талаби 17 сол? Барои кадом ҷурм?” Рамзия Мирзобекова чунин муқоиса мекунад: “Даже в том же Китае журналистов не приговаривают к таким большим срокам.”
Баъзе корбарон ин амалро бо дигар ҷиноятҳо муқоиса кардаанд. Масалан, Фарангис Набиева-Бобоёров чунин менависад: “Барои як пурсише, ки касе нахондаасту надидааст 17 сол талаб кардаанд, вале нафари одамкуш 7 сол.”
“Мо ҳоло зиндаем”
Бисёре аз истифодабарандагон таъкид карданд, ки саркӯби рӯзноманигорон озодиҳои асосии инсонро поймол мекунад ва эътимоди мардумро ба ҳукумат коҳиш медиҳад. Мубин Сотимӣ мегӯяд: “Режими диктатори аз хоҳараки журналист тарсид! Туф ба рӯи ин гуна номардҳо. Рухшона номи шумо болотарин ва волотарин. Ин миллат ҳоло зинда, мо ҳоло зиндаем! Нест бод зулм!”
Хулоса: Талаб ба ҷомеаи байналмилалӣ
Бисёре аз корбарон, аз ҷумла Сайдали Сайдалиев, аз ҷомеаи байналмилалӣ даъват намуданд, ки ба саркӯби рӯзноманигорон дар Тоҷикистон таваҷҷуҳи ҷиддӣ зоҳир кунанд. Ӯ навиштааст: “Ҳар нафаре, ки дар хидмати мардум аст, бояд қонунро барои адолат, на барои ҳифзи қудрат истифода кунад.”
Парвандаи рӯзноманигор Рухшона Ҳакимова бори дигар масъалаи озодии матбуот, адолат ва ҳуқуқҳои инсонро дар Тоҷикистон рӯшан мекунад. Чунин ҳолатҳо на танҳо ба обрӯи кишвар, балки ба эҳсоси адолат миёни мардум низ зарба мезананд. Вақти он расидааст, ки ин гуна қазияҳо бо диққати махсуси ҷомеаи байналмилалӣ ва созмонҳои ҳуқуқи инсон мавриди баррасӣ қарор гиранд.
Барои чи ба як зани модари чавон чунин хукм оё ҳамон фарзанд надорад чаро чунин бе додгари танҳо дар Тоҷикистон аст¿
Бечора худованд кумакат кунад