Имрӯз дар ағбаи Анзоб ҳодисаи нохуш ба қайд гирифта шуд – ду мошини боркаш ба ҳам бархӯрданд, ки дар натиҷа як нафар ҳалок гардид.

Тибқи маълумоти шоҳидони ҳодиса, сарфи назар аз кӯшишҳои наҷотдиҳии ронандагони дигар, яке аз ронандагон дар ҷойи ҳодиса ҷон ба Ҳақ таслим кард.

Ҳодисаи мазкур бори дигар аз хатарнокии роҳҳои кӯҳистон дар фасли зимистон шаҳодат медиҳад. Айни замон дар минтақа барфи зиёд борида, ҳарорати ҳаво хеле паст мебошад, ки ин омилҳо хатари садамаҳои нақлиётиро зиёд мекунанд.

Хадамоти роҳ ба тамоми ронандагон муроҷиат намуда, даъват менамояд, ки ҳангоми ҳаракат дар роҳ махсусан эҳтиёткор бошанд. Суръати баланд дар чунин шароити роҳ метавонад ба оқибатҳои фоҷиабор оварда расонад.

“Ҳар як ронанда бояд дарк намояд, ки дар хона наздиконашон интизори бозгашти саломати ӯ ҳастанд. Бинобар ин, риояи қоидаҳои ҳаракат дар роҳ ва эҳтиёткорӣ – кафолати бехатарии шумо ва дигар иштирокчиёни ҳаракат дар роҳ мебошад,” – таъкид менамоянд мутахассисони соҳа.

Ба ронандагон тавсия дода мешавад, ки пеш аз сафар ҳолати техникии воситаи нақлиётро санҷида, танҳо дар сурати мувофиқ будани он ба роҳ бароянд. Инчунин, дар шароити номусоид аз сафарҳои ғайризарурӣ худдорӣ намоянд.